Warto wiedzieć
Większość osób ma trudność z rozpoznaniem jakiej pomocy potrzebuje – psychologicznej, psychoterapeutycznej czy psychiatrycznej. Proponuje zatem zapoznać się z zakresem pracy poszczególnych specjalistów oraz przybliżeniem do psychoterapii psychodynamicznej, jako metody pracy w jakiej się specjalizuję.
Psycholog
Psycholog to osoba, która ukończyła jednolite studia magisterskie na kierunku psychologia. W trakcie studiów zgłębia ona wiedzę na temat człowieka – jego myślenia, sposobów przeżywania, zachowania, rozwoju, strategii radzenia sobie, zaburzeń psychicznych itp. Uzyskanie takiego wykształcenia pozwala na dokonywanie diagnozy psychologicznej (badania psychologiczne, wywiad, obserwacja, sporządzanie opinii) oraz udzielanie pomocy psychologicznej (konsultacji, poradnictwa psychologicznego, interwencji w sytuacjach kryzysowych).
Psychiatra
Psychiatra to osoba, która ukończyła studia wyższe medyczne – jest lekarzem, który ukończył specjalizację z psychiatrii. Psychiatra w trakcie rozmowy z osobą, zajmuje się diagnozą (oceną stanu psychicznego) i leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych. Jednocześnie ponieważ jest lekarzem, może stosować farmakoterapię (czyli wprowadzać leki), jako jedną z metod leczenia (czego nie mogą robić psycholodzy). Psychiatra po dokonaniu diagnozy (może trwać kilka wizyt) podejmuje decyzję o rodzaju leczenia – ambulatoryjnym lub hospitalizacji. Ponadto jedynie psychiatra może wystawić zwolnienie lekarskie, jeżeli stan psychiczny pacjenta tego wymaga.
Psychoterapeuta
Psychoterapeuta to osoba, która jest absolwentem studiów magisterskich (psychologii, psychiatrii, pedagogiki lub pokrewnych kierunków) oraz ukończyła atestowany przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Polskie Towarzystwo Psychiatryczne – co najmniej 4-letni kurs psychoterapii, przeszła własną terapię szkoleniową oraz poddaje swoją pracę terapeutyczną superwizji.
Psychoterapia psychodynamiczna
Psychoterapia psychodynamiczna powstała na bazie współczesnej psychiatrii i uznanych koncepcji psychoanalitycznych. Podejście psychoanalityczne zakłada, że życie człowieka kierowane jest przez nieświadome mechanizmy funkcjonowania, wewnętrzne konflikty, pragnienia, potrzeby, fantazje, sposoby interpretowania rzeczywistości oraz wzorce relacji interpersonalnych. Psychoterapia psychodynamiczna opiera się o relację terapeutyczną, czyli rodzaj więzi, jaka tworzy się między pacjentem a terapeutą. Podstawowym jej narzędziem jest rozmowa, w trakcie której terapeuta zachęca pacjenta do dzielenia się swobodnymi skojarzeniami, myślami, odczuciami, marzeniami sennymi, wspomnieniami. To właśnie na bazie treści wnoszonych przez pacjenta podczas sesji terapeutycznych, uwzględniając jego historię życia i relację terapeutyczną, terapeuta pomaga pacjentowi lepiej poznać siebie, zrozumieć, uzyskać poczucie wpływu i zmiany w zakresie objawów, samopoczucia, własnego życia.
Arteterapia
Termin „Arteterapia” składa się z dwóch części: arte (łac. ars, artis), co oznacza sztukę i „terapia” (grec. therapeia), czyli przywracanie zdrowia chorym/leczenie za pomocą środków lub zabiegów. Arteterapia to zatem „terapia przez sztukę” lub „terapia sztuką”, a więc forma psychoterapii, która traktuje media artystyczne jako podstawowy sposób komunikacji. Korzysta z różnych oddziaływań twórczych do osiągnięcia określonego efektu terapeutycznego (np. rysunek, malarstwo, rzeźba, muzyka, ruch, taniec, teatr, słowo i wiele innych) oraz przeróżnych materiałów i powierzchni do pracy. Opiera się na założeniu, że proces twórczy, służący wyrażaniu samego siebie, pomaga dzieciom, młodzieży, a także dorosłym rozwiązywać różne problemy, kierować własnym zachowaniem, emocjami, rozwijać umiejętności interpersonalne, minimalizować napięcie związane ze stresem, podnosić samoocenę i samoświadomość. Pomaga odnaleźć motywację do życia i pracować na własnym potencjale i mocnych stronach. Praca końcowa powstała podczas procesu twórczego nie musi odpowiadać określonym normom estetycznym i nie stanowi celu końcowego. Ważna jest ekspresja uczuć i pozytywne zmiany zachowania wobec siebie i innych w trakcie tworzenia. Arteterapia ma swój uniwersalny język. Pozwala wyrażać i odkrywać siebie przez twórczość i kreatywność. Samo tworzenie wpływa na poczucie sprawczości, relaksację i odreagowanie napięć. Najważniejszym zadaniem terapeuty jest być obok, towarzyszyć, dawać poczucie bezpieczeństwa i akceptacji, nie oceniać. (O arteterapii słów kilka…)